Ai ai. 10 april. De datum waar wij al 9 maanden zo naar uit kijken en die zo speciaal voor ons was geworden stelt ineens veel minder voor.
Ik ben nog steeds hartstikke zwanger van onze kleine vriend. 40+4 vandaag!
Dit had ik echt niet verwacht! Eigenlijk gaat alles nog hartstikke prima. Wel last van kwaaltjes en mijn geduld begint ook aardig op te raken moet ik toegeven.
Ook de reacties van iedereen:
Je bent toch wel al ver uitgerekend? Hij zit nog wel heel lekker he, jeetje wat een buik, hou je het nog vol toch? Nu duurt het echt niet lang meer hoor, geniet nog van de rust die je hebt.
Jaja! Ik weet het. Lief bedoelt en zelf ben ik net zo tegen andere zwangeren maar soms pffffff. (Iedereen die voorbij de uitgerekende datum is herkent dit!)
Verder heb ik vooral veel last van:
– voorweeën
– pijn aan de bekken (extreem!)
– gevoelloos/slapend been door druk van de baby
– slechte nachtrust
– stress begint toe te nemen dus vaak piekeren
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het best nog wel even volhoud op deze manier. Wel hebben we aangegeven in het ziekenhuis dat ik echt niet over de 42 weken wil. Gelukkig konden ze dit begrijpen en werd hier netjes op gereageerd. Eerstvolgende wat op de planning staat is ‘strippen‘ van de baarmoedermond. En als dat geen effect heeft en mini komt nog niet vanzelf dan gaan we over op inleiden. Vind ik niet leuk! Maar als het niet anders kan dan moet het maar. Wil onze kleine uk nu wel graag ontmoeten en eindelijk knuffelen!
Dussss, to be continued!
Liefs xo Yentl
